υπερβαλιναιμία

η, Ν

ιατρ. συγγενής διαταραχή τού μεταβολισμού τού αμινοξέος βαλίνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. hypervalinemia < hyper- (< υπερ-*) + -valin- (πρβλ. βαλίνη «είδος αμινοξέος») + -emia (< αίμα)].